ความพึงพอใจต่อบล็อกนี้

เกี่ยวกับฉัน

รูปภาพของฉัน
มหาสารคาม, Thailand
ชอบวันที่อากาศดีดี และอยากนั่งฟังเพลงกับคนรู้ใจตอนนั้น

วันศุกร์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553

เพลงนี้ที่ฉันชอบ ^ครึ่งหนึ่ง^






เนื้อเพลง: ครึ่งหนึ่ง
อัลบั้ม: X-Periment 2

เธอคงไม่เคยใช่ไหม
ที่ไปเผลอมอบใจให้ใคร หมดทั้งใจ
ให้ไปไม่รู้ตัว มอบไปหมดหัวใจ
โดยไม่รู้ว่าคนนั้น เขาจะคิดเช่นไร

มันไม่สน ไม่มีเหตุผลที่จะรู้
ในเมื่อชีวิตที่เป็นอยู่ มันเลือกไปแล้ว
ว่าจะรักแค่เธอเท่านั้น
เธอคือฝันที่ฉันคิดถึง
อยากให้รู้เธอคือชีวิตอีกครึ่งหนึ่ง
ที่มาเติมอีกครึ่งชีวิตที่หายไป

ฉันเหมือนแจกันช่างฝัน
เฝ้ารอคอยสักวันเพื่อพบกับดอกไม้งาม
ดังกระดาษว่างเปล่า เฝ้ารอคอยแสนนาน
ให้พู่กันมาแต่งเติม ให้ชีวิตมีเรื่องราว

มันไม่สน ไม่มีเหตุผลที่จะรู้
ในเมื่อชีวิตที่เป็นอยู่ มันเลือกไปแล้ว
ว่าจะรักแค่เธอเท่านั้น
เธอคือฝันที่ฉันคิดถึง
อยากให้รู้เธอคือชีวิตอีกครึ่งหนึ่ง
ที่มาเติมอีกครึ่งชีวิตที่หายไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เพียงความทรงจำ ( เก่าแล้วแต่ดีมาก )

ตัวหนังสือสามารถบอกเล่าเรื่องราวความเป็นไปได้ดีกว่าคำพูดมากมายนัก จึงไม่น่าแปลกที่ฉันจะหลงใหลในเสน่ห์ของตัวอักษรมาหลายปีดีดักแล้ว ฉันมักจะเรียกตัวเองว่า "คนเขียนหนังสือ" อยู่เสมอ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันคงเพราะว่าฉันเขียนหนังสือไม่ดีพอที่จะเรียกตัวเองว่า "กวี" ได้ล่ะมั้ง โลกของตัวอักษรสวยงามนัก แค่มีปากกาสักด้าม เศษกระดาษสักแผ่น และมีเขาคนนั้นเป็นพระเอกของเรื่องสักคนก็คงเพียงพอ เรื่องราวความรักของฉันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่าในสมุดบันทึกประจำวันของฉัน มีชื่อเขาตั้งแต่วันมอบตัวทีเดียว

มนุษย์เราจริงๆแล้วมีหัวใจสองดวง

เรื่องของ กามเทพและหัวใจ เรื่องน่ารักๆ ของกามเทพและหัวใจ ในอดีตกาลนามมาแล้ว เค้าว่ากันว่า มนุษย์ทุกคนมีหัวใจด้วยกันจริงๆแล้วทั้งหมดสองดวง แต่ยังมีเทวดาน้อยอยู่องค์หนึ่งซึ่งไม่รู้จักสิ่งที่เค้าเรียกว่าหัวใจ ด้วยความที่สงสัยว่าหัวใจนั้นมันเป็นอย่างไร เทวดาน้อยจึงได้ไปถามนางฟ้าผู้ที่ดูแลทางเข้าออกของประตูสวรรค์